baris hemen simdi

yine yagmurlu buralar.. bu sehir cok melankolik.bu cumleyi ilk defa burada ikinci senesini geciren bir doktora ogrencisinden duymustum. o zaman cocuguna laf atilmis anne ic gudusuyle sensin melankolik demsitim icimden. simdi benimde ikinci senem burda ve artik cocugu hakkinda daha objektif dusunen bir anneyim. budapeste hem benim yavrum hem de melankolik..
peki oralar? cok fena gozukuyor buradan. bir soz etmezsem icimde kalicak. ben cocukken hergun televizyonlarda haberler olurdu bugun su kadar sehit verildi doguda diyerekten. ben kucukken doguya birak gitmeyi yaklasmayi bile dusunemezdi kimse. pkk ile ordu bi savas icindeydi orda ve her savasta oldugu gibi kan vardi her yerden..
peki nolduda simdi bugunlere geldik? 90larin basina gore cok daha azken olen sayisi (ha demek istedigimin sayilarla alakasi yok yanlis anlasilmayayim), nolduda birden herkes kirmizi bayraklara burundu? neden herkes terore cok duyarli hale geldi birden hatta o kadar duyarli ki teror yerine savas ister oldu.-birden aklima bush'unda terore karsi "savas" acip, irak i isgal etmesi geldi ama konuyu dagitmayalim- pkk ile ordu arasinda suren o savas, nolduda sokaklara facebook profillerine, gruplarina kadar indirildi?
birden herkes akp yi, referandumu, anayasayi unuttup, gecen yillarda izledikleri kurtlar vadisindende esinlenerek sentetik "milliyetci", "vatansever" oldu?
herseyden once biz ne kadar daha bole iki ileri bi geri gidicez? hic mi ders almicaz yasadiklarimizdan? daha ne kadar alet olucaz baska cikar pesindekilere?

ne zman anlicaz beraber baris icinde yasamaktan baska sansimizin olmadiginin?

ne zaman ne teror ne savas, ama inadina baris isticez?!