Sunday, October 28, 2007

AaaaaaaaaAAAAAA!

simdi bizi yurda tikdilar ya o yuzden gecen seneki gibi her gune 3 ev parti zamanlari yok.. ama dun avusturalyali leo isimli bir doktora ogrencisinin partisindeydim. icioruz, eglenioruz, guzellesioruz derken birden uku geldi partiye. uku da gecen seneki tanidiklardan oluo, kendisi gecen sene master ogrencisiydi bu sene doktora ogrencisi. sohbet girgir samata, siyaset ve tarih derken uku bu yaz turkiyeye gittiginden bahsetmeye basladi:
- ee peki nerelere gittin uku? istanbul, ankara, izmir...
- ankarada naptin uku?( sahsen bi turitin ankarada neler yapabileceginin meraki icindeydim)
- estonyali bir arkadasimla ankaradaydim, sonra onun bi turk arkadasinin dugunune gittik.
- hmm yani turk usulu dugunlerde gordun.
- aslinda bi turk kiziyla, ispanyol bi cocugun dugunuydu.
- AaaaaaaaaAAAAAA!
- what?!
- uku! ne yani sen benim arkadasimin dugunune mi gittin? uku yani sen cerenin dugunundeydin ha? uku ben gidemedim o dugune cokda istememe ragmen! off dunya cok kucuk! uku senden nefret ediyorum! sen gittin ben gidemedim yani!!!! nasildi dugun anlatsana anlatsana!!!
- nikah memuru nikahda cocuklarini ataturk ilke ve inkilaplarina uygun yetistirmelerini istedi. oben nie sizde ataturk din gibi?
- off uku saptirma konuyu! gelin nasildi? cok seker dimi?

... ve benzeri cumlelerle butun gece basinin etini yedim uku'nun. gerci o da her aralikta neden turkiyenin heryerinde ataturk heykelleri var, neden kimse ataturku elestiremior seklindeki sorularla beni daraltiyordu ama olsun..

velhasil sevgili okurlar gordugunuz uzere budapestede avusturayali bir cocugun partisinde estonyali arkadasinizla konusurken, onun bu yaz ankarada sizin gidemediginiz turk arkadasinizin dugunune gittigini ogrenebiliyorsunuz..

yorumlari size birakiyorum.. bende su hayret halinden cikip agzimi kapatabilirsem sabah kahvemi icmeye calisicam..
not:resimdeki ben, ceren(evlenen kizimiz), ozge ve italyanimiz mau..

Wednesday, October 24, 2007

baris hemen simdi

yine yagmurlu buralar.. bu sehir cok melankolik.bu cumleyi ilk defa burada ikinci senesini geciren bir doktora ogrencisinden duymustum. o zaman cocuguna laf atilmis anne ic gudusuyle sensin melankolik demsitim icimden. simdi benimde ikinci senem burda ve artik cocugu hakkinda daha objektif dusunen bir anneyim. budapeste hem benim yavrum hem de melankolik..
peki oralar? cok fena gozukuyor buradan. bir soz etmezsem icimde kalicak. ben cocukken hergun televizyonlarda haberler olurdu bugun su kadar sehit verildi doguda diyerekten. ben kucukken doguya birak gitmeyi yaklasmayi bile dusunemezdi kimse. pkk ile ordu bi savas icindeydi orda ve her savasta oldugu gibi kan vardi her yerden..
peki nolduda simdi bugunlere geldik? 90larin basina gore cok daha azken olen sayisi (ha demek istedigimin sayilarla alakasi yok yanlis anlasilmayayim), nolduda birden herkes kirmizi bayraklara burundu? neden herkes terore cok duyarli hale geldi birden hatta o kadar duyarli ki teror yerine savas ister oldu.-birden aklima bush'unda terore karsi "savas" acip, irak i isgal etmesi geldi ama konuyu dagitmayalim- pkk ile ordu arasinda suren o savas, nolduda sokaklara facebook profillerine, gruplarina kadar indirildi?
birden herkes akp yi, referandumu, anayasayi unuttup, gecen yillarda izledikleri kurtlar vadisindende esinlenerek sentetik "milliyetci", "vatansever" oldu?
herseyden once biz ne kadar daha bole iki ileri bi geri gidicez? hic mi ders almicaz yasadiklarimizdan? daha ne kadar alet olucaz baska cikar pesindekilere?

ne zman anlicaz beraber baris icinde yasamaktan baska sansimizin olmadiginin?

ne zaman ne teror ne savas, ama inadina baris isticez?!

Saturday, October 20, 2007

gitmek

gitmekti ya hep isimiz gucumuz..aradigimizi bulmak, ait oldumuzu edinmek gibi "yuce" soylemler icin bile degil sadece gitmek'di ya derdimiz.. simdi ben gittim, sevdim ve buldum diyobiliyorken, siradan bir aksam ustu alis verisler yapilmis mahser kalabaligindaki supermarket kuyrugunda beklerken, sirada onumuzdeki anne kiza gozlerimi dikip izlememi ve o dakika itibariyle onlari olesiye kiskanmami napicaz? cebimize koysak, bilgisayrimiza yuklesek, bi yollu olsada alsak gotursek sevdicekleride..ben annemi ozledim! engini, cani, ogunu....simdi herkes bu kadar icimdeyken kim gitti diyebilirki benim icin? hadi ordan..

Friday, October 19, 2007

institutions and development

ah kerepesi vah kerepesi ozellikle night buslarinla omrumden omur calidn kerepesi.neyse bu konua daha fazla girmeyecegim yurecigim kaldirmio..
institutions and development die bi ders aliorum sadece almakla kalmayip bide makale yazmam beklenio.ben birak makaleye baslamayi konuyu bile secebilmis diilim. galiba yogurttan agzi yanan makale konusunu ufleyerek secer korkakligi icindeyim. bundan once az basima gelmemis degildir; konu muazzamla secilir ahanda iste budur bak ne kadar enteresan deilmi ayse fatma denir hocaya konu bildirilir sonra birde bakilir ne kaynakca var, ne konu hakkinda doru duzgun yazan var , ne veri var sole bi regresyon ediyim.. o yuzden bu sefer tedbirligim. aklima gelen butun abuk subuk konulari once bi arastiriorum kimler ne demis nasil demis die ondan sonra elleri sivicam. lakin hala elle tutulur, sole yazmasi kolay, guzel guzel notlar almasi kolay bi konu bulabilmis diilim..fikri olan?