Friday, June 27, 2008

Mezun oldum.. birkez daha. Tarihi bir opera binasinda, Kofi Annan'nin da bulundugu bir mezuniyet torenıyle mezun oldum hemde.



Buaralar Daniel Gilbert'in Stumbling on Happiness isimli bir kitabını okuyorum. İsminden dolayı belki self-help kitaplarından oldugunu dusunebilirsiniz ama yanılırsınız. Yazar kitapda diyorki; tecrubelerimiz gozlerimizdeki hic cıkaramayacagımız kontak lensleri surekli olarak degistirir ve sekillendirirler. Basımızdan gecen her tecrubeyle bir oncekinden farklı lenslere sahip oluyoruz. O yuzden bugunki deneyimlerinizle ne gecmisi nede gelecegi degerlendirebilirsiniz demeye calısıyor yazar.

Peki ben neden bundan bahsediyorum; cunku son zamanlarda surekli yaslandıgımı hissediyorum. Artık buyuyecek yası gectıgımı dusundugumden yaslanmak demeyi tercih ettim. Sinemaya Sex and New York izlemeye gittigim butun kız arkadaslarım film sonrası ask uzerine konusup, efkarlanırken benim hemene hemen butun film boyunca dusundugum "yaslanmak"dı.

Nasıl sonuna geldigimi anlayamadıgım bir CEU hayatı sona erdi. Artık ogrenci degilim ve yazması bile zor geliyor bu cumleyi.Bir daha buyuk ihtimalle asla bir arada goremeyecegim bir suru insana veda ettim. Bilgisayarımda ki fotograflardan cok daha fazla hatıralarım ve hikayelerim var ama veda ettigim her bir insana bir parcamı verdim, simdi dunyanın dort bir yanındayım. Boylelikle azaldım mı cogaldım mı karar vermek zor. Ama yaslandıgım kesin. Mesela artık cok uyudugumda basım agrıyor ki ben eskiden kimse dokunmasada butun gun yatakda kalsam hayalleri kurardım. Sabah her turlu tatlıyı kahvaltı niyetine yiyen, hatta 3 ogununu tatlıyla gecirebilcek ben, simdi karnım acıktıgı zaman once tuzlu birseyler yemek istiyorum, sonra tatlı. Artık duzenli sebze yemeyince, yada gunlerimi bos bos yatarak gecirdıgımde eskisine oranla cok daha buyuk bir rahatsızlık hissediyorum. Arkadaslarımızla sohbetlerimiz iste ne kadar cok calıstıkları, maasları ve evlilik planları uzerine. Eski arkadaslarımla bulusmalarımdan sonra acaba bir sonraki bulusmamızda o nerde napıyor ben nerde napıyor olucam diye dusunuyorum hatta belki bir daha bulus(a)mama ihtimalini de.

Gozlerimdeki lensler 23 yıllık hayatımda hic olmadıgı kadar cok degisti bu son iki yılda ve ben yaslanıyorum ey blog!