ruyalar ulkesindeyim!

son gece eve vardigimda saat 3du. ortalikda kalan son esyalarida toparladiktan sonra uyumadim, uyan(ama)ma gibi bir derdim olmasin diye. ucak 7.10 da, besde havalaninda olmak gerekti. uykusuzluk cekmedim hic.. zira kalbimde, aklimda, tum hucrelerim baska bir dertle doluyduki adi ayrilik. ben boyle hissettigimi hatirlamiorum. hani ben askin butun duygularin farkli olculerde karisimi olduguna inanirdim. o zaman soyle bakim simdi cok bilmis; bu hissettiginin karisimi ne, neler var icinde? oofff bilmiorum..bu karisik. 198373 derivationli makro problemlerinden bile karisik.neyse bunu baska bi yazinin konusu olarak buraa birakalim ve devam edelim yolculuk yazimiza..gozyaslari sicim havaalaninda sevdicekden ayrilirken..

parise vardigimda biraz daha dindi sicimler. de gaulle havaalani.. dusmanima bile tavsiye etmem, hele dostlarima hic. ben derimki aktarmali biletmi aliyorsunuz once paris de gaulle denmi diye kontrol edin? niye diyenlere..efenim bir gateden baska gate gitmemiz tam 2 saat aldi. ha oyle kaybolduk, yok yavas yavas yuruduk filan sanmayin. kosturduk, hic zaman kaybetmedik ama havalininda o otobusden o otobuse 2 saat yolculuk ettik. birara boston'a otobusle gitcez heralde diye korkmadimda degil. neyse bulduk ucagimizi, yerlestik zenci hafif balik etli teyzemizin yanina, filmler izledik iki tane fransizindan, ikiside birbirinden guzel( fransiz sinemasi sevmeyenlere inat), uyuduk, uyandik, biraz daha agladik ve derken: logan airport- boston. simdi buaralari otobusu, botu hizli hizli gecelim ve sonunda martha's vineyard deyim. boston yakinlarin 3 ilceli(town) kucuk bir ada. ucuncu gunum zira ve cok anlatcak bisi yok. tek bildigim bir daha asla yasamayacagim tecrubelerin (en guzellerinden umarim) kokusunu simdiden aliyorum..
buaralar izliyorum en cok "digerlerini", inceliyorum ve kirmak uzereyim "ahmak amerikali" onyargilarimi. belkide hala ahmaklarda guleryuzlu, yardimsever ahmaklar..
kisaca ruyalar ulkesindeyim..kimin ruyasikine?