Budapete'ye noel gelince boyle oluyor..

Benim donem paperi yazmam gerektiginde tum odam bu kagitlarla kaplaniyor..

Paperlar bitince boyle kutluyoruz..


Ben Ispanya'ya gidince noluyorun fotolarinda donunce artik:))))

sebodan sil bastani dinledim halada dinliyorum. enginin tavsiyesi. sarkiyi dinlerken, simdiye kadar sebo sarkilari dinleyip dinleyip neler dusundugumu, kimleri veya kimi dusundugumu gecirdim aklimdan.
benim boyle bitmek bilmez bir takintim oldu. simdi o resmin disina cikabilmis ve daha saglikli dusunebilirken " takinti" demek onca yillik seye en mantiklisi. hep denemeler yanilmalar. cok yakinken belkide yakin sanarken ucundan donmelerdi benim yasadigim butun iliskiler simdiye kadar. sil bastan ama gercekten sil bastan , icimde, kabimin (eger takinti olmaktan cikip oraya girebildiyse) en derin derin koselerinde bile bisiler kalmadan siiiil bastan yasiyorum herseyi. ve simdi goruyorumki ne kadar kendimin kendine oynadigi bir oyunmus, o takinti olan insandan da uzaklasip, iyice kendime donup aslinda kendimin bile normal sartlar altinda zor inanabilecegi seyler yaratmak ve "sevmek" mis hersey.
bunlari dusundukce aklima ne geliyor biliyormusunuz, tum benzeri seyleri yasayan kizlari durtup yeter artik kendini uzdugun, zaten bu kadar uzuyorsan gercek degildir, sensin sadece kendinsin o kadar aciyi yaratan, mutluysan, huzurluysan asiksin demek geliyor icimden.
bunu bi anlamda gonullu bir is bilip bir cesit EVS diyelim, ulke ulke dolasip anlatabilmek isterim. ama biliyorumki, kimseeee anlamaz beni, hele bu durumdakiler hiic hic anlamaz. ancak yasamalari, sil bastan yasayabilmeleri gerekir.
PS: Sadece beni taniyanlarin anlayabilecegi bir yazi oldu gibi ama neyseeeee...

iki sinav , bir term paper birde is basvurulari..pooofff
budapestede metroda mavi hatdan kirmizi hatta gecerken deak ferenc de bi direk var. ben o diregi icten ice cok seviyormusum meger. dun bir guzel kucakladim ve hasret giderdik. gerci biraz sert kucaklasmisiz heralde bugun butun gun basim agridi halada agriyor.
bu bas agrisinda dunki partininde etkileri yok degil.. sen baaaaya uzunca sure alkolle iliskini kopar sonra iki birayla sarhos ol.

birini Ceu sayesinde taniyorum, digerini nerden tanidigimi bile unutcak kadar cok olmus( hatirladim, okay sarmisti basima bu belayi), herneyse bu iki birbirinden bi haber hayatlar yasayan arkadaslarim simdi Washington DC can ciger kuzu sarmasi. facebook sagolsun. dunya kucuk anacim!

sonunda sosyallestim. ben hakketen beni taniyan insanlarin dusundugu kadar sosyal bir insan degilim. ozellikle ilk giriskenligi yapmak tanismak kaynasmak benim icin zor ve cok zaman aliyor. sonradan acilip saciliyorum ama is isten gecebiliyor cogu zaman. mesela bu seneninbasi, hatta bu vakte kadar bi adet nane molla idim. ama sonunda sosyallesiyorum galiba.
bu aralar cok sikici bir insan oldugumu dusunuyorum. buyumek bu mudur? evet hani iste buyumek budur , ask budur sudur diyoruz ya bir basma kalip soz obegide benden: buyumek, sikicilasmaktir.
( bu sikici kelimesi ingiliz alfabesine kurban olcak. ama burayi okuyanlarin, belkide sadece ben, yeterli espri seviyesine ulastiklarini dusunuyorum. lutfen cok bayat o espri, lutfen lutfen..)

biri bana kendini yabanci hissettigin bir yerde yasayabilirmisin hayatini diye sormustu. o zaman dusunmeden etmeden neden olmasin demistim ama sonra zamanla dusundukce ve gozlemeledikce ben gercekten "yabanci" olmaktan zevk aliyorum. kimsenin anlamadigi bir dili bagira cagira sokakta konusmaktan; biri sikayetlenerek birseyler anlattiginda, mesela dilenciler, hic birsey anlamiyor olmaktan; insanlar o ulkeden hemen hemen hergun tatminsiz ve mutsuzken, benimde az cok turkiyede yaptigim gibi, ben o ulkenin en guzel yanlarini goruyor olmaktan; ulkede yasanan siyasi veya ekonomik her hangi bir skandalin bir sekilde sinirlerimi hoplatmamasindan zevk aliyorum. laf atiyorlar ki turkiyedeki kadar sik olmuyor, hic bisi anlamiyorum, eee daha ne isteyim anacim!
PS: Fotograf Berlin'deki Yahudi Muzesinden. Sali gunu Political Economy of Nationalism dersinden sinavim varda..